

Precipices in dasy's legs
Dayana Ediciones Simone La Belle · Nagpapatuloy · 49.4k mga salita
Panimula
Kabanata 1
I once heard that shooting stars have been around for many lifetimes. On Earth we are known as small remnants of comets that travel through space. It is a wrong term to refer to meteors and comets of smaller size, in reality those are not stars. The brightness of the stars is consumed before reaching Earth so very few humans have seen us fall. We burn in space until our light is extinguished and we die. Very few manage to survive by crashing into the stratosphere.
I think the reason I didn't become a supernova when I went down was because Dasy was traveling next to me. Every 300 years the distance between Venus and the Moon aligns with the earth in the universe to allow the birth of a new star among humans. The stars fall in the hope that the planet of love, Venus, and the silver satellite, The Moon, will give them new life: the opening of a birth as humans. That was the night I decided to fall next to Dasy. The rest of our race that is not chosen to be reborn like humans is trapped in the belt of "Van Allen". The Van Allen belts are certain areas of the Earth's magnetosphere where charged particles are concentrated.
These belts are ring-shaped areas that expand like two spheres above the earth, containing protons and electrons from the universe, which spiral with great force the planet's magnetic poles. Many fallen stars get trapped there. Without ever being reborn, or acquiring the form and life of a human being. That was a risk we both decided to take. The life of the star on Earth is very easy to measure from the universe: the star's light travels during and after its death. The star is already dead, and so it can revive and reincarnate on earth during the journey of its light. We continue to live as a human, not knowing or remembering anything about our life in the universe. Until we reach our last life, through reincarnations, and finally we shut down in the universe, and die on earth.
The only life I remember from my reincarnations is this one, in which Dasy converted my death in a precipice. It was close to dawn, and Dasy's glow didn't let me sleep the morning of our fall. I had a strong pressure in my corona that extended to my star core, a terrible headache. It wasn't until the night, cool, and serene, along with the cold winds of the north, rose imposing to make me shine that the pain disappeared and was replaced by nerves and a tingle in my photosphere that made me shine with a fun and anxious appearance, like a flashing light. From Dasy's way of shining, I knew she was nervous too. I could feel my last hours enjoying the light without gravity living in the Universe.
I let Dasy knows that this would be the night of our escape. She agreed shining by my side. Between her mouth and mine there was a million-silence crossing the universe, we couldn't talk like human beings, we couldn't touch each other either. And yet Dasy knew that I carried within my core – my star soul – an infinitely lukewarm love, kept inside, that could not be anyone else's. I was waiting for giving her this love, when she crossed the sky so close of my existence. I had spent years turning off my light, slowly, I had barely fed myself the last few months waiting for this moment. She was starving, shining like the most beautiful star, and ready to die on Earth and leave the universe behind.
If I stayed in the universe, I would become a white star the age of my hair. I would become cold like the Nordic lands, and eventually I would end up shutting down. She no longer had helium to live on any longer. I no longer wanted to live without being able to feel Dasy's warmth merging with mine. I wanted to know what it feels to hold her hand, to make love to her, to kiss the place where the sound of her laughter came from. I wanted to be human and for her to be human with me.
The night I fell, it was a night of great beauty. There was a meteor shower present. When you look at planet earth you can spend hours contemplating humans. Many of my star sisters fall in love with them, and they shine only to observe them closely. A star in love shines with such intensity that it only lasts a couple of generations. They give people the light of their hearts, watch them reincarnate again and again, and again until they become a red fireball, and finally die. Life on earth motivates them to shine, they accelerate their heat until they mature. They grow as they become brighter stars, determined to die soon. The bigger a star is, the shorter its life. Happiness is short-lived. They die soon because they consume all their energy given to love and shining. The truth is that they suffer almost humanly as they contemplate life on earth unattainably.
My sisters look at people with exaltation, I instead look at Dasy with ardor. The intimacy between Dasy and me is stronger than the brightness of all the constellations that settle between us. The duration of a star is determined by the mass it possesses. Small stars like us live longer because we consume our shine and ourselves slower. Shooting stars have always been frowned upon in our family. They are considered the most degrading thing on the social scale of the universe, like banished supernovae, rebels without a cause who unfold the molds of fate in defiance of the laws of the universe. Shooting stars usually have two ages, the age they were in space, and the age they receive when they reach Earth, and reincarnate until we lose our brightness and die. They are left with little mass giving up the millions of years they had to live and shine in space. They choose to live among humans, and to have freedom to love. To be a shooting star is to give up eternity, and make sense of loneliness.
But I was already alone, although I belonged to the constellation of the unicorn with my family; I felt misunderstood, vulnerable, and suspended in the Universe. I contemplated love on earth and felt my love for Dasy in the brightness of my soul without merging, without feeling my body with Dasy's until we could become one, until we reincarnate in the earth as two humans. Dasy's fate was different from other stars. Since I was a star child I always knew that Dasy was born for something big, to be the brightest in the constellation of her family. Almost as bright as her aunt Carina, the brightest star in the entire universe. I always perceived in her that special brightness, almost human, and kind, without vanity or self-centeredness, her light filled with essence all the supernovae that magnetized around her.
I could feel Dasy's purity and want to get rid of her heat. I never fell in love with a human. I always loved Dasy, although I could never touch her, or watch her do that series of rudimentary activities and those wonderful adventures they humans do on earth. I saw her shine suspended and far away, and that infinite pain of not being able to hug her or touch her brightness consumed me. I shone slowly, small, barely perceptible from the earth. I stay alive for thousands of enough years to observe my star. Dasy, whom it made me shine, at the center of my entire existence.
Until one day, I couldn't stand it anymore. The night I decided to fall from the sky, it was the night I became a mature star. I was ready to die, and become into a woman. That morning, about half past two, we saw on the east side the most extraordinary luminous meteors I had seen in many centuries. Thousands of detached bolides and kites descended to earth, covering the skies for hours. They fell skewed to the south and seemed to be born from a bright spot in the aquarius constellation. People were watching them from western Italy. And some places in Spain and Portugal.
The wind was very light in those regions and the atmosphere would not exceed the heat that came from within me when I caught fire and fell. Meteors would give me an advantage, there was no trace of clouds and getting to earth would be easier. I wasn't sure what would happen to me once I came into contact with the atmosphere. But anyone who stargazed and made a wish would become real to me. If you are human, you just have to see a shooting star, a real shooting star, and make a wish. Then she will give you her eternity and the human will give her dreams and her desires, the star will have a new awakening from the faith that the human disposes in his desire. The shooting star will live and be born again with a human life and its karma will be guided by the desire it is meant to fulfill.
It can be said that the desires of human beings mark the fate of the stars as a mysterious and invisible map that we all carry, humans and shooting stars, in our natal chart before we were born. It was impossible to set the limit. The space between Dasy and mine began to fill with fire. I couldn't see her, nor could I call her. Only my scream could be heard, or the whisper of a silver stele behind me, entangled in hers.
We passed the regions of the equinox and the brightness of our luminous strips spread behind us, falling. Several stars stood firm as we passed by them with great speed. I remember that for the first time I was able to be three diameters from my mother The Moon. It was beautiful, glowing imposing and majestic under a livid and mysterious light. I kept descending, I looked for Dasy's brilliance, but there was only a trail of fire following my trail. A heat began to flood my chest. I tried to breathe but it was impossible. We were burning as we descended. I didn't know if soon, for the first time, I would see the sunrise, or if I feel burning because I was dying. I could see the Greek Islands, toured Australia, South America, Punta del Este and an infinite blue sea was unleashed on the horizon. Then a light whiter than any Dasy's aunt, Carina, could have shone on me. A desire pulled me completely from within and darkness reigned.
Huling Mga Kabanata
#42 42- Goodbye pretty eyes
Huling Na-update: 1/7/2025#41 41- Remember our wings
Huling Na-update: 1/7/2025#40 40- Our temple
Huling Na-update: 1/7/2025#39 39- Stay happy
Huling Na-update: 1/7/2025#38 38- strong voice
Huling Na-update: 1/7/2025#37 37- Your energy
Huling Na-update: 1/7/2025#36 36- Regression to Past Life
Huling Na-update: 1/7/2025#35 35- In the name of love
Huling Na-update: 1/7/2025#34 34- Sweet desires
Huling Na-update: 1/7/2025#33 32- Your archetype
Huling Na-update: 1/7/2025
Maaaring Magustuhan Mo 😍
Hindi Mo Ako Mababawi
Sa araw ng kasal ni Nathaniel sa kanyang unang pag-ibig, nasangkot si Aurelia sa isang aksidente sa sasakyan, at ang kambal sa kanyang sinapupunan ay nawalan ng tibok ng puso.
Mula sa sandaling iyon, binago ni Aurelia ang lahat ng kanyang impormasyon sa pakikipag-ugnayan at tuluyang iniwan ang mundo ni Nathaniel.
Pagkaraan, iniwan ni Nathaniel ang kanyang bagong asawa at hinanap sa buong mundo ang isang babaeng nagngangalang Aurelia.
Sa araw ng kanilang muling pagkikita, sinukol niya si Aurelia sa loob ng kanyang sasakyan at nagmakaawa, "Aurelia, bigyan mo pa ako ng isa pang pagkakataon, please!"
(Lubos kong inirerekomenda ang isang nakakaakit na libro na hindi ko mabitawan sa loob ng tatlong araw at gabi. Napaka-engaging at dapat basahin. Ang pamagat ng libro ay "Easy Divorce, Hard Remarriage." Maaari mo itong mahanap sa pamamagitan ng paghahanap sa search bar.)
Nakikipaglaro sa Apoy
“Mag-uusap tayo nang kaunti mamaya, okay?” Hindi ako makapagsalita, nakatitig lang ako sa kanya ng malalaki ang mga mata habang ang puso ko'y parang mababaliw sa bilis ng tibok. Sana hindi ako ang habol niya.
Nakilala ni Althaia ang mapanganib na boss ng mafia, si Damiano, na nahumaling sa kanyang malalaking inosenteng berdeng mga mata at hindi siya maalis sa isip. Matagal nang itinago si Althaia mula sa mapanganib na demonyo. Ngunit dinala siya ng tadhana sa kanya. Sa pagkakataong ito, hinding-hindi na niya papayagang umalis si Althaia.
Pinagpala ng mga Bilyonaryo Matapos Malinlang
Si Emily at ang kanyang bilyonaryong asawa ay nasa isang kasunduang kasal; umaasa siyang makuha ang kanyang pagmamahal sa pamamagitan ng pagsisikap. Gayunpaman, nang dumating ang kanyang asawa kasama ang isang buntis na babae, nawalan siya ng pag-asa. Matapos siyang palayasin, ang walang matirahang si Emily ay kinuha ng isang misteryosong bilyonaryo. Sino siya? Paano niya kilala si Emily? Ang mas mahalaga, buntis si Emily.
Ang Kanyang Munting Bulaklak
“Nakatakas ka sa akin minsan, Flora,” sabi niya. “Hindi na mauulit. Akin ka.”
Hinigpitan niya ang hawak sa aking leeg. “Sabihin mo.”
“Akin ako,” hirap kong sabi. Palagi naman akong sa kanya.
Si Flora at Felix, biglang nagkahiwalay at muling nagkita sa kakaibang pagkakataon. Hindi niya alam kung ano ang nangyari. May mga lihim siyang itinatago, at mga pangakong kailangang tuparin.
Ngunit nagbabago na ang mga bagay. Paparating na ang pagtataksil.
Nabigo siyang protektahan siya noon. Hindi na niya hahayaang mangyari ulit iyon.
(Ang seryeng "His Little Flower" ay binubuo ng dalawang kwento, sana magustuhan ninyo.)
Ang Aking Dating Asawa ay Isang Mahiwagang Boss
Sabi niya, "Bumalik na siya. Magdiborsyo na tayo. Kunin mo na ang gusto mo."
Pagkatapos ng dalawang taon ng kasal, hindi na maikakaila ni Daphne Murphy ang katotohanan na hindi na siya mahal ni Charles, at malinaw na kapag ang nakaraang relasyon ay nagdudulot ng emosyonal na sakit, apektado ang kasalukuyang relasyon.
Hindi nakipagtalo si Daphne, pinili niyang pagpalain ang mag-asawa at inilatag ang kanyang mga kondisyon.
"Gusto ko ang pinakamahal mong limited-edition na sports car."
"Sige."
"Isang villa sa labas ng siyudad."
"Okay."
"Hatiin natin ang bilyon-bilyong dolyar na kinita natin sa loob ng dalawang taon ng kasal."
"?"
Ina-update ang libro ng isang kabanata kada linggo.
Lihim na Pagtataksil: Nahulog ang Aking Asawa sa Aking Ama
Maaga pa lang ay pumanaw na ang aking ina, at ang aking mabait at matatag na ama ang siyang nag-aalaga sa aking mga anak sa bahay. Maraming beses ko nang sinubukan ang iba't ibang remedyo upang maibalik ang normal na erectile function, ngunit lahat ay walang bisa. Isang araw, habang nagba-browse sa internet, aksidente kong nahanap ang isang adult na literatura tungkol sa isang biyenan at manugang, na agad na nagbigay sa akin ng kakaibang kasiyahan at pagnanasa.
Habang nakahiga sa tabi ng aking mahimbing na natutulog na asawa, sinimulan kong ilagay ang kanyang imahe sa karakter ng manugang sa kwento, na nagbigay sa akin ng matinding pagnanasa. Natuklasan ko pa na ang pag-iisip na kasama ng aking ama ang aking asawa habang nagpapaligaya sa sarili ay mas kasiya-siya kaysa sa pagiging intimate sa kanya. Napagtanto kong aksidenteng nabuksan ko ang kahon ni Pandora, at alam kong wala nang balikan mula sa bagong tuklas na ito at hindi mapigilang kasiyahan...
Nahulog sa Kaibigan ni Daddy
"Sakyan mo ako, Angel." Utos niya, hinihingal, ginagabayan ang aking balakang.
"Ipasok mo sa akin, please..." Pakiusap ko, kinakagat ang kanyang balikat, sinusubukang kontrolin ang masarap na sensasyong bumabalot sa aking katawan na mas matindi pa kaysa sa anumang orgasm na naranasan ko mag-isa. Kinikiskis lang niya ang kanyang ari sa akin, at ang sensasyon ay mas maganda kaysa sa anumang nagawa ko sa sarili ko.
"Tumahimik ka." Sabi niya nang paos, mas idiniin pa ang kanyang mga daliri sa aking balakang, ginagabayan ang paraan ng pagsakay ko sa kanyang kandungan nang mabilis, dumudulas ang aking basang lagusan at nagiging sanhi ng pagkiskis ng aking tinggil sa kanyang matigas na ari.
"Hah, Julian..." Ang pangalan niya ay lumabas kasabay ng isang malakas na ungol, at iniangat niya ang aking balakang nang may matinding kadalian at ibinaba ulit, na nagdulot ng tunog na nagpatigil sa akin. Ramdam ko kung paano ang dulo ng kanyang ari ay mapanganib na tumama sa aking lagusan...
Nagpasya si Angelee na palayain ang sarili at gawin ang anumang gusto niya, kabilang na ang pagkawala ng kanyang pagkabirhen matapos mahuli ang kanyang nobyo ng apat na taon na natutulog kasama ang kanyang matalik na kaibigan sa kanyang apartment. Pero sino pa ba ang pinakamagandang pagpipilian, kundi ang matalik na kaibigan ng kanyang ama, isang matagumpay na lalaki at isang kilalang binata?
Sanay si Julian sa mga fling at one-night stand. Higit pa roon, hindi pa siya kailanman naging committed sa kahit sino, o nakuha ang kanyang puso. At iyon ang magpapasok sa kanya bilang pinakamahusay na kandidato... kung handa siyang tanggapin ang kahilingan ni Angelee. Gayunpaman, determinado siyang kumbinsihin siya, kahit na nangangahulugan ito ng pang-aakit sa kanya at pagkalito sa kanyang isipan. ... "Angelee?" Tumingin siya sa akin nang may pagkalito, marahil ang aking ekspresyon ay naguguluhan. Ngunit binuksan ko lang ang aking mga labi, dahan-dahang sinasabi, "Julian, gusto kong kantutin mo ako."
Rating: 18+
Ang Obsesyon ng Bully
"Hindi... Hindi ako sa'yo," nauutal kong sabi.
Lalong dumilim ang tingin niya sa sinabi ko.
"Subukan mong ulitin 'yan," sabi niya habang lumalapit nang may pagbabanta.
Binuksan ko ang bibig ko pero walang lumabas na salita, at sa susunod na sandali, nakadikit na ako sa pagitan niya at ng pader.
Nanginginig ang katawan ko sa kanyang mapang-aping tingin.
"Iyo ka sa akin... Ang katawan mo... Ang kaluluwa mo... Masisiyahan akong markahan ka muli... at muli," bulong niya, habang bahagyang kumakagat ang kanyang mga ngipin sa leeg ko.
Paano ako napunta sa ganitong sitwasyon, wala na bang paraan para makaalis?
Nabasag na niya ako... Kinuha na niya ang pagkabirhen ko... Ano pa ba ang gusto niya sa akin?
Si Graciela Evans ay isang karaniwang nerd na nagsusumikap sa high school, ang tanging hiling niya ay magkaroon ng magandang buhay. Ano ang mangyayari kapag siya ang naging target ng kilalang bad boy ng kanilang paaralan...
Si Hayden McAndrew.
May utang siya sa kanya, at sisiguraduhin niyang mababayaran ito.
Walang kulang kahit isang sentimo.
Apat o Patay
"Oo."
"Pasensya na, pero hindi na siya umabot." Sabi ng doktor habang nagbibigay ng simpatikong tingin sa akin.
"Sa-salamat." Sabi ko nang nanginginig ang hininga.
Patay na ang aking ama, at ang taong pumatay sa kanya ay nakatayo mismo sa tabi ko sa mga sandaling ito. Siyempre, wala akong magagawa kundi itago ito dahil baka ituring akong kasabwat sa pag-alam ng nangyari at walang ginawa. Ako'y labing-walo at maaaring makulong kung lumabas ang katotohanan.
Hindi pa matagal na panahon ang nakalipas, sinusubukan ko lang tapusin ang huling taon ko sa high school at makaalis sa bayang ito, pero ngayon wala akong ideya kung ano ang gagawin ko. Halos malaya na ako, at ngayon, maswerte na akong makaraos ng isang araw nang hindi tuluyang gumuho ang buhay ko.
"Kasama ka na namin, ngayon at magpakailanman." Ang mainit niyang hininga ay bumulong sa aking tainga na nagdulot ng panginginig sa aking gulugod.
Hawak na nila ako sa mahigpit na pagkakahawak at nakasalalay ang buhay ko sa kanila. Paano umabot sa ganitong punto, mahirap sabihin, pero narito ako...isang ulila...na may dugo sa aking mga kamay...literal.
Impiyerno sa lupa ang tanging paraan para ilarawan ang buhay na aking naranasan.
Ang bawat bahagi ng aking kaluluwa ay hinuhubaran araw-araw hindi lamang ng aking ama kundi ng apat na lalaki na tinatawag na The Dark Angels at ng kanilang mga tagasunod.
Tatlong taon ng pahirap ang kaya kong tiisin at walang kakampi, alam ko na kung ano ang dapat kong gawin...kailangan kong makaalis sa tanging paraan na alam ko, ang kamatayan ay nangangahulugang kapayapaan pero hindi kailanman ganoon kadali, lalo na kapag ang mismong mga lalaking nagtulak sa akin sa bingit ay ang mga nagligtas ng aking buhay.
Binigyan nila ako ng isang bagay na hindi ko akalaing posible...paghihiganti na inihain ng patay. Nilikha nila ang isang halimaw at handa na akong sunugin ang mundo.
Mature content! May mga banggit ng droga, karahasan, pagpapakamatay. 18+ ang inirerekomenda. Reverse Harem, bully-to-lover.
Perpektong Bastardo
"Putang ina mo rin, hayop ka!" sagot ko, pilit na kumakawala.
"Sabihin mo!" umungol siya, gamit ang isang kamay para hawakan ang aking baba.
"Akala mo ba pokpok ako?"
"Kaya hindi mo siya kinantot?"
"Putang ina mo!"
"Mabuti. Iyan lang ang kailangan kong marinig," sabi niya, itinaas ang aking itim na pang-itaas gamit ang isang kamay, inilantad ang aking mga suso at nagdulot ng bugso ng adrenaline sa aking katawan.
"Anong ginagawa mo?" hingal ko habang nakatitig siya sa aking mga suso na may ngiting tagumpay.
Dumaan ang kanyang daliri sa isa sa mga marka na iniwan niya sa ilalim ng isa sa aking mga utong.
Ang hayop na ito, pinagmamasdan pa ang mga marka na iniwan niya sa akin?
"Ibalot mo ang mga binti mo sa akin," utos niya.
Yumuko siya ng sapat para isubo ang aking suso, sinisipsip ng mariin ang isang utong. Kinagat ko ang aking ibabang labi para pigilan ang isang ungol habang kinagat niya ito, dahilan para iarko ko ang aking dibdib patungo sa kanya.
"Pakakawalan ko ang mga kamay mo; huwag na huwag kang susubok na pigilan ako."
Hayop, mayabang, at lubos na hindi mapigilan, ang eksaktong uri ng lalaki na ipinangako ni Ellie na hindi na niya muling papatulan. Pero nang bumalik ang kapatid ng kanyang kaibigan sa lungsod, natagpuan niya ang sarili na mapanganib na malapit sa pagsuko sa kanyang pinakamalalalim na pagnanasa.
Nakakainis, matalino, mainit, lubos na baliw, at pinapaligaya rin niya si Ethan Morgan.
Ang nagsimula bilang isang simpleng laro ay ngayon nagpapahirap sa kanya. Hindi niya maalis sa isip si Ellie, pero hindi na niya papayagan ang sinuman na makapasok muli sa kanyang puso.
Kahit na pareho silang lumalaban ng buong lakas laban sa nag-aalab na atraksyon na ito, magagawa kaya nilang pigilan ang kanilang mga sarili?
MATAMIS NA TUKSO: EROTIKA
PANGUNAHING KWENTO
Labing-walong taong gulang na si Marilyn Muriel ay nagulat isang magandang tag-init nang ipakilala ng kanyang ina ang isang napakagwapong binata bilang kanyang bagong asawa. Isang hindi maipaliwanag na koneksyon ang nabuo agad sa pagitan nila ng lalaking ito na parang isang diyos ng mga Griyego habang palihim siyang nagpapadala ng iba't ibang hindi kanais-nais na senyales sa kanya. Hindi nagtagal, natagpuan ni Marilyn ang sarili sa iba't ibang hindi mapigilang sekswal na pakikipagsapalaran kasama ang kaakit-akit at mapanuksong lalaking ito sa kawalan ng kanyang ina. Ano kaya ang magiging kapalaran o resulta ng ganitong gawain at malalaman kaya ng kanyang ina ang kasalanang nagaganap sa ilalim ng kanyang ilong?