The Rogue Luna's BLood

The Rogue Luna's BLood

Zana Kheiron · กำลังอัปเดต · 31.1k คำ

457
ยอดนิยม
457
การดู
111
เพิ่มเมื่อ
แชร์:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

บทนำ

A rogue is captured when her adoptive parents invade the Night Shade’s pack’s territory. Now, Raelynn is not only a rogue, but also a slave of the cruel and cold hearted Alpha Erik Henderson.
Day by day, she will be more attracted to him: his looks, his scent and his pain will make her want to be his balm after such a rough life.
Will Raelynn, with her good temper and kind heart, be able to break into Erik’s walls? Will he accept her, despite her low rank, and take her as his Luna? And what if she is not who she seems to be? Can they be together?

บท 1

The cell was dark and humid. I could feel the atmosphere around me being so heavy it was almost hard to breathe. Suffocating me, making my lungs itchy.

After they threw me in this cell, they took a while to come talk to me. I was even wondering if they had forgotten about my existence. Sometimes, being forgotten is not a bad thing. It is for the best. When no one notices you, no one will care to bother you. to beat you. To harass you. By the smell, it was not the same man from before. The Alpha. I’d know if it was him. His delicious smell of soil, right after the rain, and mint, were unforgettable. He was scary, terribly scary, but also… I don’t even know. It is all so confusing!

When my adoptive parents asked me to track him down, they gave me a piece of cloth with his smell. I loved that smell the moment it hit my nose, for it had a mix of strong masculine scent, and the other two scents that I loved so much: soil after rain and mint. As soon as the Alpha got out of the packhouse, I could hear him. I could smell him. And, as much as his smell was great, his aura was frightening. My body trembled at his sight and at the urge I had to go to him. I couldn’t understand my behavior. I had never been one to want to be around anyone in particular.

‘Look at me!’. When he shouted those words at me, my whole body reacted. The great sensation I was feeling while he was approaching, soon vanished for a while, giving me the same feelings I had whenever my so-called parents got closer to me. They would scream, yell and, after that, the pain always followed. The Alpha’s voice was a strong and menacing one. I could not control myself and obey whatever he said. I could barely understand him. My brain shut down the moment he hovered above me. All I was feeling was the expectancy of receiving a beat.

“Hey!” Someone shouted and I, who was in a corner, huddled, holding my knees, and didn’t move at all. “Is she deaf?” The werewolf asked someone. He was a high ranked one. Not the Alpha, of course, but very powerful. His aura showed it all.

I listened to the key turning and the door cracking open. Footsteps. Whoever it was, he was coming to me. I could feel my body trembling, but I dared not to look up.

I had my eyes closed tight and, with every step the man would take, the harder I would squeeze them shut. It was the usual for me. I already knew some of my own reactions, having lived with them for almost two decades, or as long as I could remember. And then, I felt something poking at my feet.

“Hey!” The werewolf said, this time, not so harshly. “I won’t beat you. Just want to ask a few things. But you have to look at me, huh?”

I used all my strength to do as he asked. I had to do it. He was asking nicely, so it was always better to obey when they weren’t forcing me to do it. I took a deep breath and raised my head. Part of my hair was covering my face, but I still could look at him through my locks.

The werewolf was tall, and when he crouched and got eye level with me, I could see he had blonde hair, despite it being very short - something I once heard ‘military cut’ - and dark eyes. Very dark eyes.

“Your eyes are something else, aren’t they?” He asked me and raised his hand for me to see, as if to say ‘no danger!’, and approached by, pushing my hair away from my face and tucking the strands behind my ear. I wanted to retreat, so he would not touch me, but my body did not obey. “What’s your name?” he asked me.

I ran my tongue over my lips, something one of the rogues I lived with said meant I always did whenever I was nervous, followed by me biting my lower lip.Then, I realized how thirsty I was.Very much thirsty.

“Jay!” The werewolf shouted. “Bring me a glass of water, please!” He said it to someone who was on the other side of the door, without taking his eyes off of me. He raised his hand to his back and that was when she noticed another werewolf, in armor. A ranger, to be more specific, entering and walking into my interrogator’s direction, and handing him something small.

The werewolf, now with his hand again in front of his body, smiled at me.

“You tell me your name, little one, and I’ll give you this.” He showed me a glass of water. Full of clear water. My eyes were probably sparkling, for I felt greedy. Greedy for a glass of water. How decadent. I darted my eyes from the cup to his face, pondering if I should accept or not his deal. Then, I looked in another direction: the door.

“Don’t think about escaping. Just answer me and you’ll be fine.”

“Raelynn.” I muttered.

“Again?” He said, approaching his free hand to his ear.

I took a deep breath. I was not used to talking, let alone speaking out loud.

“Raelynn.” I repeated myself. The werewolf seemed satisfied, for he nodded. He held the glass out to me, but then pulled it back to him, smiling. Was he playing with me? Being cruel? 'He won't give me the water?' I wondered. However, he offered a more sincere smile and returned the glass to me, allowing me to hold it this time. He was, indeed, playing.

With shaking hands, I drank the water, letting part of it fall to the floor. ‘Damn’, I thought, ‘what a waste!’.

“So, Raelynn, now that we are friends, let’s chat. I am Aaron, Beta of this pack.”

He held his hand to me. I looked at it, unsure of what to do. What did he want? Then, he looked at the glass in my hand. Just then I realized he gave me a glass cup. It was glass! He had to be very sure of his abilities, to give something that a rogue could use as a weapon. That I would ever try a move against him. I was not that bold or imbecil. I gave the cup back to him.

“The thing is, I just want to know two things: what were you guys doing here and why didn’t you fight along with your friends?” He asked and looked at me, raising his eyebrows. “Come on, Rae. Can I call you that? Talk to me.”

I am sure I must have made a face, by his looks at me. ‘Friends’. They were not my friends! They were my adoptive parents and a few other rogues that worked with them. I was just the tracker, the main reason why they kept me by their side, I am sure.

“So-someone asked them to co-come and t-talk to your Alpha.” I replied. That was what they told me, after all. Now, thinking about it, it was probably bullshit. “And yes, you may call me Rae.”

Nobody called me Rae. It was too informal, too personal. Nobody wanted to be intimate with me like that.

“Thank you.” he said and gave me a sligh and quick smile. “They wanted to talk to the Alpha. What did they have to talk about with him?”

I shrugged my shoulders. I knew they were probably lying, but, even if they were not, how could I know? Why would they give me such details? I was a nobody…

Just then, something came to my mind. I shrugged. Oh, no! I shrugged! My adoptive parents would punish me for that, because as my ‘father’ would say, it was ‘damn insolence!’, and then I would feel something being thrown at me: maybe his hand, maybe a shoe, maybe something harder, like his knee. But I’d be punished, no doubt.

I closed my eyes in an instant.…I didn’t want to see the rage in that werewolf’s eyes. The Beta’s eyes. I was more than sure he was way stronger than any of the rogues I used to live with. Instead of pain, I felt a soft touch in my arm. Out of reflex, I flinched and went backwards, feeling the wall behind me. I wanted to enter that wall and be out of anyone’s reach. I didn’t realize I was crying, until the tears fell on my arm. Crying would make my adoptive parents even more angry.

“Please, I’m sorry!” I apologized. I was terrified!

“Why are you apologizing?” he asked, slowly. He was frowning, when I looked between my hair strains that were, again, in front of my face.

“I won’t shrug my sh-shoulders.” I promised in a low voice. “I’ll be good.”

Instead of anger, I saw something else in his eyes. Was that… pity? He moved a bit, just a bit, in my direction, I saw his arms moving. If I didn’t know better, I’d think he was going to embrace me. But that was silly. Why would I ever think that? I was no member of his pack. ANd I was in a cell, as a prisoner.

“Ok. It 's okay.” He said. “I won’t punish you.” He shook his head up and down, as if to reassure me of that. I nodded in accordance, showing him that I understood him.

“I swear I do-don’t know anything.” I hated to stutter. Not because I thought it was a weakness, but because it was another one of my defects, when I was nervous. Defects meant one thing: beating.

“Hmmm. And why didn’t you fight?” He asked, but before I could answer it, he spoke again. “How old are you?”

“Nineteen,”I replied. I could see how astonished he seemed to be. His eyes widened and his mouth opened ajar. What? Why would he act like that?

“You have no wolf.” This was not a question.Of course. The wolf. By my age, I should have had my wolf for a year now. She came to me when I was eighteen, but then, she vanished. It was the happiest and saddest moment of my life.

I looked down and nodded. I heard him swallowing. He must have understood one of my reasons not to fight: I would be dead meat if I did so. Me, not a warrior, not strong, in a human body, against big werewolves? No, not only that, but warriors? I was not the brightest creature to wander the planet, but, also, I was not so dumb. The other reason was that I hated to fight, anyway.

“Ok, Rae. I got to go. But I’ll be back later.” He said as if promising me he would come back. Was that a good thing?

He got to his feet and walked away. I, on the other hand, lowered my head again, between my knees, while holding them. That was my safe position.

‘At least, he gave me water and didn’t hit me’, was what came to her mind. I was hungry, but then again, it was just another normal thing in my life. Hunger.

บทล่าสุด

คุณอาจชอบ 😍

คู่มนุษย์ของราชาหมาป่า

คู่มนุษย์ของราชาหมาป่า

23.5k การดู · กำลังอัปเดต · HC Dolores
"เธอต้องเข้าใจอะไรบางอย่างนะ เจ้าตัวเล็ก" กริฟฟินพูดพร้อมกับใบหน้าที่อ่อนโยนลง

"ฉันรอเธอมานานเก้าปี นั่นเกือบจะเป็นทศวรรษที่ฉันรู้สึกว่างเปล่าภายในตัวเอง ส่วนหนึ่งของฉันเริ่มสงสัยว่าเธอไม่มีตัวตนหรือเธออาจจะตายไปแล้ว และแล้วฉันก็พบเธอ อยู่ในบ้านของฉันเอง"

เขาใช้มือข้างหนึ่งลูบแก้มของฉัน ทำให้รู้สึกเสียวซ่านไปทั่ว

"ฉันใช้เวลามากพอแล้วโดยไม่มีเธอ และฉันจะไม่ยอมให้สิ่งใดมาพรากเราจากกัน ไม่ใช่หมาป่าตัวอื่น ไม่ใช่พ่อขี้เมาของฉันที่แทบจะไม่สามารถดูแลตัวเองได้ในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา ไม่ใช่ครอบครัวของเธอ - และไม่ใช่แม้แต่เธอเอง"


คลาร์ก เบลเลอวิว ใช้ชีวิตทั้งชีวิตเป็นมนุษย์คนเดียวในฝูงหมาป่า - จริงๆ เลยนะ เมื่อสิบแปดปีก่อน คลาร์กเกิดจากความสัมพันธ์ชั่วคราวระหว่างหนึ่งในอัลฟ่าที่ทรงพลังที่สุดในโลกกับผู้หญิงมนุษย์คนหนึ่ง แม้จะอาศัยอยู่กับพ่อและพี่น้องลูกครึ่งหมาป่าของเธอ คลาร์กก็ไม่เคยรู้สึกว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของโลกหมาป่าเลย แต่พอคลาร์กวางแผนจะทิ้งโลกหมาป่าไปตลอดกาล ชีวิตของเธอก็พลิกผันเมื่อพบคู่ชีวิตของเธอ: กริฟฟิน บาร์โดต์ อัลฟ่าคิงคนต่อไป กริฟฟินรอคอยมาหลายปีเพื่อพบคู่ชีวิตของเขา และเขาไม่คิดจะปล่อยเธอไปง่ายๆ ไม่สำคัญว่าคลาร์กจะพยายามหนีจากชะตากรรมของเธอหรือคู่ชีวิตของเธอไปไกลแค่ไหน - กริฟฟินตั้งใจจะรักษาเธอไว้ ไม่ว่าจะต้องทำอะไรหรือใครจะขวางทางเขาก็ตาม
เย็ดพ่อเพื่อนสนิทของฉัน

เย็ดพ่อเพื่อนสนิทของฉัน

3.7k การดู · กำลังอัปเดต · Ayuk Simon
หมายเหตุเกี่ยวกับเนื้อหา

หนังสือเล่มนี้มีฉากอีโรติกมากมาย รวมถึงการเล่นหายใจ การเล่นเชือก การเล่นในขณะหลับ และการเล่นแบบดิบๆ เนื้อหามีความเป็นผู้ใหญ่เพราะจัดอยู่ในเรท 18+ หนังสือเหล่านี้เป็นการรวบรวมหนังสือที่มีเนื้อหาทางเพศที่รุนแรงมากที่จะทำให้คุณต้องหยิบเครื่องสั่นและทำให้กางเกงในของคุณเปียก สนุกกันนะสาวๆ และอย่าลืมคอมเมนต์ด้วยนะ

จุ๊บๆ

เขาต้องการพรหมจรรย์ของฉัน
เขาต้องการเป็นเจ้าของฉัน
ฉันแค่อยากเป็นของเขา

แต่ฉันรู้ว่านี่ไม่ใช่แค่การชดใช้หนี้ นี่คือการที่เขาต้องการเป็นเจ้าของฉัน ไม่ใช่แค่ร่างกายของฉัน แต่ทุกส่วนของตัวตนของฉัน
และสิ่งที่น่ารังเกียจที่สุดคือฉันต้องการมอบทุกอย่างให้เขา

ฉันต้องการเป็นของเขา
ยึดครองด้วยกำลัง

ยึดครองด้วยกำลัง

1.5k การดู · เสร็จสิ้น · Seraphina Celestia
【พระเอกทหารเกเรจอมวิปลาสกับนายเอกผู้มีเสน่ห์แฝงความเจ้าเล่ห์ เรื่องราวของคู่ซ่าปะทะซ่า เปลี่ยนเกลียดเป็นรัก】

เหยี่ยเสี่ยวตง ชายหนุ่มผู้โด่งดังในเมืองหลวง ตกหลุมรักคู่แข่งของเขาในการแข่งขันสนุกเกอร์ เขาใช้วิธีการเอาแต่ใจและรุกเร้าจนได้ตัวอีกฝ่ายมาครอบครอง แต่ไม่คาดคิดว่าหลังจากคืนแห่งความสุขสำราญ คนบนเตียงกลับทุบศีรษะเขาด้วยแจกันดอกไม้แล้วหนีหายไป ทว่าเหยี่ยเสี่ยวตงกลับติดใจในรสชาติความสุขนั้น เขาตามหาหนุ่มน้อยผู้ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำคนนี้ในท่ามกลางผู้คนมากมายเป็นเวลาถึงสามปีเต็ม

สามปีต่อมา ศัตรูพบกันที่ทางแคบ โดยความบังเอิญทั้งสองได้พบกันอีกครั้ง เหยี่ยที่สาม (ฉายาของเหยี่ยเสี่ยวตง) บังคับให้อีกฝ่ายอยู่ข้างกาย โดยไม่รู้เลยว่าเบื้องหลังความรักนี้ซ่อนแผนการอันซับซ้อนไว้มากมาย
ติดอยู่กับเจ้านายสุดฮอตทั้งสามของฉัน

ติดอยู่กับเจ้านายสุดฮอตทั้งสามของฉัน

2.1k การดู · เสร็จสิ้น · Oguike Queeneth
"หีของเธอเปียกชุ่มไปหมดแล้ว ร้องขอให้พวกเราใช้มัน" เสียงทุ้มของเขาทำให้ฉันขนลุกซู่

"เธอต้องการแบบนั้นไหม ที่รัก? เธอต้องการให้พวกเราทำให้หีเล็กๆ ของเธอพอใจไหม?"

"ค...ค่ะ ท่าน" ฉันหายใจออกมาเบาๆ


การทำงานหนักของโจแอนนา โคลเวอร์ในช่วงมหาวิทยาลัยได้ผลตอบแทนเมื่อเธอได้รับข้อเสนองานเลขาที่บริษัทในฝันของเธอ, Dangote Group of Industries. บริษัทนี้เป็นของทายาทมาเฟียสามคน พวกเขาไม่เพียงแต่เป็นเจ้าของธุรกิจร่วมกัน แต่ยังเป็นคนรักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย

พวกเขามีความต้องการทางเพศต่อกัน แต่พวกเขาแบ่งปันทุกอย่างรวมถึงผู้หญิง และพวกเขาเปลี่ยนผู้หญิงเหมือนเปลี่ยนเสื้อผ้า พวกเขาเป็นที่รู้จักในฐานะเพลย์บอยที่อันตรายที่สุดในโลก

พวกเขาต้องการแบ่งปันเธอ แต่เธอจะยอมรับความจริงที่ว่าพวกเขามีเพศสัมพันธ์กันเองได้หรือไม่?

เธอจะสามารถจัดการเรื่องธุรกิจและความสุขได้หรือไม่?

เธอไม่เคยถูกผู้ชายแตะต้องมาก่อน นับประสาอะไรกับสามคนพร้อมกัน เธอจะยอมไหม?
ฉันคิดว่าฉันนอนกับเพื่อนสนิทของพี่ชาย

ฉันคิดว่าฉันนอนกับเพื่อนสนิทของพี่ชาย

8.4k การดู · กำลังอัปเดต · PERFECT PEN
ฉันจูบเขาอีกครั้งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเขา ขณะที่ฉันคลายเข็มขัดและดึงกางเกงกับบ็อกเซอร์ของเขาลงพร้อมกัน
ฉันผละออกมาและไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง...ฉันรู้ว่าเขาใหญ่ แต่ไม่คิดว่าจะใหญ่ขนาดนี้ และฉันมั่นใจว่าเขาสังเกตเห็นว่าฉันตกใจ
"เป็นอะไรไปจ๊ะ...ตกใจเหรอ?" เขายิ้มและจ้องตาฉัน ฉันตอบด้วยการเอียงหัวและยิ้มให้เขา
"รู้ไหม ฉันไม่ได้คาดหวังให้เธอทำแบบนี้ ฉันแค่อยากจะ..." เขาหยุดพูดเมื่อฉันใช้มือจับของเขาและใช้ลิ้นวนรอบหัวเห็ดก่อนจะเอาเข้าปาก
"โอย!!" เขาคราง


ชีวิตของดาเลีย ธอมป์สัน เปลี่ยนไปหลังจากเธอกลับมาจากการไปเยี่ยมพ่อแม่สองสัปดาห์ และพบว่าแฟนหนุ่ม สก็อตต์ มิลเลอร์ กำลังนอกใจเธอกับเพื่อนสนิทสมัยมัธยม เอ็มม่า โจนส์
ด้วยความโกรธและเสียใจ เธอตัดสินใจกลับบ้าน แต่เปลี่ยนใจและเลือกที่จะปาร์ตี้หนักกับคนแปลกหน้า
เธอดื่มจนเมาและยอมมอบร่างกายให้กับคนแปลกหน้าชื่อ เจสัน สมิธ ซึ่งกลายเป็นเจ้านายคนใหม่ของเธอและเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายเธอ
ที่ปรึกษาท่านนี้ชอบก่อเรื่องอีกแล้ว

ที่ปรึกษาท่านนี้ชอบก่อเรื่องอีกแล้ว

1.2k การดู · เสร็จสิ้น · Seraphina Quill
หนานหลานเป็นลมกะทันหันขณะเดินไปห้องทำงานของเจ้านาย และได้ข้ามมิติมาอยู่ในนิยายที่ตัวเองเขียนไว้... พระเอกของเรื่อง จงอวี้เหยียน มีหน้าตาเหมือนเจ้านายของเขาไม่มีผิด ในตอนที่เขาคิดว่านี่เป็นละครที่เจ้านายจัดฉากขึ้น เขาก็เผชิญกับการลอบสังหาร และจงอวี้เหยียนได้ช่วยชีวิตเขาไว้ ทำให้เขาตระหนักว่านี่ไม่ใช่การแสดงละคร แต่เขาข้ามมิติมาจริงๆ

ตามแบบฉบับนิยายข้ามมิติที่เขาเคยอ่านมามากมาย หนานหลานคิดว่าตัวเองคงมาที่นี่เพื่อช่วยให้พระเอกนางเอกได้ลงเอยกันอย่างสวยงาม แล้วเขาก็จะได้กลับไปยังโลกเดิม เขาจึงเริ่มวางแผนเร่งความสัมพันธ์ของทั้งคู่ เพื่อที่ตัวเองจะได้กลับบ้านเร็วๆ แต่ระหว่างดำเนินแผนการ หนานหลานกลับพบว่าตัวเองมีใจให้จงอวี้เหยียน เป็นความรู้สึกแบบคนรัก

แต่เมื่อเขาพยายามหยั่งเชิง จงอวี้เหยียนกลับคิดว่าเขาเป็นสายลับจากประเทศศัตรู และพูดว่าความสัมพันธ์ระหว่างชายกับชายเป็นเรื่องน่ารังเกียจ หนานหลานหัวใจสลาย จึงออกเดินทางจากเยี่ยนหลิงกั๋ว

จงอวี้เหยียนเองก็เริ่มหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไม่มีหนานหลานอยู่เคียงข้าง จนในที่สุดเสินวั่นอิ้นทนไม่ไหว ตบสติเขาให้รู้สึกตัว จงอวี้เหยียนจึงเข้าใจความรู้สึกในใจตัวเอง ไม่สนใจอีกแล้วว่าใครจะเป็นสายลับหรือไม่ รีบเดินทางไปยังอูเซียนกั๋วเพื่อตามหนานหลานกลับมา

คู่รองของเรื่อง: เสินวั่นอิ้น เป็นคนข้ามมิติมาเช่นกัน และเหมือนกับหนานหลานที่ชอบเพศเดียวกัน แต่ต่างกันตรงที่เธอยอมรับตัวเองได้เร็วกว่า และตกหลุมรักเสินหลินหลันตั้งแต่แรกพบ เธอไม่ปิดบังความรู้สึกและเริ่มตามจีบเพื่อพิชิตใจอีกฝ่าย แม้ตอนแรกเสินหลินหลันจะปฏิเสธ แต่หลังจากเหตุการณ์ช่วยเหลือแบบวีรบุรุษครั้งหนึ่ง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มใกล้ชิดขึ้น เสินหลินหลันค่อยๆ เปลี่ยนความคิดที่มีต่อเสินวั่นอิ้น และสุดท้ายก็ตกหลุมรักการจีบที่หวานละมุนรอบด้านของเธอ ทั้งคู่จึงได้ครองรักกันอย่างมีความสุข
แทงโก้กับหัวใจของอัลฟ่า

แทงโก้กับหัวใจของอัลฟ่า

1.1k การดู · เสร็จสิ้น · judels.lalita
"เธอเป็นใคร?" ฉันถามด้วยน้ำตาที่เริ่มไหลออกมา
"เขาเจอเธอที่ค่ายฝึกอัลฟ่า" เขาพูด "เธอเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขา เมื่อคืนหิมะตก แสดงว่าหมาป่าของเขามีความสุขกับการเลือกของเขา"
หัวใจฉันจมลง และน้ำตาก็ไหลลงแก้ม
อเล็กซานเดอร์เอาความบริสุทธิ์ของฉันไปเมื่อคืนนี้ และตอนนี้เขากำลังเอาผู้หญิงคนนั้นในห้องทำงานของเขาเป็นลูน่า


เอมิลี่กลายเป็นตัวตลกของฝูงในวันเกิดครบรอบ 18 ปีของเธอ และไม่เคยคาดคิดว่าลูกชายของอัลฟ่าจะเป็นคู่ของเธอ
หลังจากคืนแห่งความรักที่เร่าร้อน เอมิลี่พบว่าคู่ของเธอได้เลือกคู่ที่ถูกเลือกไว้แล้ว หัวใจแตกสลายและอับอาย เธอหายตัวไปจากฝูง
ห้าปีต่อมา เอมิลี่กลายเป็นนักรบชั้นสูงที่ได้รับความเคารพในกองทัพของคิงอัลฟ่า
เมื่อเพื่อนสนิทของเธอชวนเธอไปคืนแห่งเสียงเพลงและเสียงหัวเราะ เธอไม่เคยคาดคิดว่าจะเจอคู่ของเธออีกครั้ง
คู่ของเธอจะรู้ไหมว่าเป็นเธอ?
เขาจะตามหาเธอไหม และที่สำคัญที่สุด เอมิลี่จะสามารถเก็บความลับของเธอไว้ได้หรือไม่?
สี่หรือความตาย

สี่หรือความตาย

3.1k การดู · กำลังอัปเดต · G O A
"เอ็มม่า เกรซ?"
"ใช่ค่ะ"
"ผมเสียใจที่ต้องบอกคุณว่า เขาไม่รอดครับ" หมอพูดพร้อมกับมองฉันด้วยสายตาเห็นใจ
"ข-ขอบคุณค่ะ" ฉันพูดด้วยลมหายใจที่สั่นไหว
พ่อของฉันตายแล้ว และคนที่ฆ่าเขาก็ยืนอยู่ข้างๆ ฉันในตอนนี้ แน่นอนว่าฉันไม่สามารถบอกใครได้ เพราะฉันจะถูกมองว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดที่รู้เรื่องนี้แต่ไม่ทำอะไร ฉันอายุสิบแปดปี และอาจต้องติดคุกถ้าความจริงถูกเปิดเผย
ไม่นานมานี้ฉันพยายามผ่านปีสุดท้ายของมัธยมปลายและออกจากเมืองนี้ไปตลอดกาล แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ฉันเกือบจะเป็นอิสระแล้ว แต่ตอนนี้ฉันคงโชคดีถ้าผ่านไปได้อีกวันโดยที่ชีวิตไม่พังทลาย
"เธออยู่กับพวกเราแล้ว ตอนนี้และตลอดไป" ลมหายใจร้อนๆ ของเขาพูดข้างหูฉัน ทำให้ฉันขนลุก
พวกเขาจับฉันไว้แน่น และชีวิตของฉันขึ้นอยู่กับพวกเขา มันยากที่จะบอกว่าทำไมถึงมาถึงจุดนี้ แต่ฉันก็อยู่ที่นี่แล้ว...เป็นเด็กกำพร้า...มีเลือดติดมือ...จริงๆ


นรกบนดินคือวิธีเดียวที่ฉันสามารถอธิบายชีวิตที่ฉันได้ใช้ชีวิตมา
ทุกส่วนของจิตวิญญาณของฉันถูกฉีกออกไปทุกวัน ไม่เพียงแต่โดยพ่อของฉัน แต่ยังโดยเด็กชายสี่คนที่เรียกว่า "เทวดามืด" และผู้ติดตามของพวกเขา
ถูกทรมานมาเป็นเวลาสามปีคือทั้งหมดที่ฉันสามารถทนได้ และเมื่อไม่มีใครอยู่ข้างฉัน ฉันรู้ว่าฉันต้องทำอะไร...ฉันต้องออกไปทางเดียวที่ฉันรู้ นั่นคือความตายหมายถึงความสงบ แต่สิ่งต่างๆ ไม่เคยง่ายขนาดนั้น โดยเฉพาะเมื่อคนที่นำฉันไปสู่ขอบเหวคือคนที่ช่วยชีวิตฉันในที่สุด
พวกเขาให้สิ่งที่ฉันไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้...การแก้แค้นที่เสิร์ฟอย่างตายตัว พวกเขาสร้างสัตว์ประหลาดขึ้นมา และฉันพร้อมที่จะเผาโลกนี้ให้มอดไหม้

เนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่! มีการกล่าวถึงยาเสพติด ความรุนแรง การฆ่าตัวตาย แนะนำสำหรับอายุ 18 ปีขึ้นไป. Reverse Harem, bully-to-lover.
ราชินีน้ำแข็งสำหรับขาย

ราชินีน้ำแข็งสำหรับขาย

3.5k การดู · เสร็จสิ้น · Maria MW
"ใส่ซะ" ฉันรับชุดเดรสและชุดชั้นในมา แล้วก็อยากจะกลับไปที่ห้องน้ำ แต่เธอหยุดฉันไว้ หัวใจฉันเหมือนหยุดเต้นไปชั่วขณะเมื่อได้ยินคำสั่งของเธอ "แต่งตัวตรงนี้ ให้ฉันดู" ตอนแรกฉันไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร แต่เมื่อเธอจ้องมองฉันด้วยความไม่พอใจ ฉันก็รู้ว่าต้องทำตามที่เธอบอก ฉันเปิดเสื้อคลุมแล้ววางมันลงบนโซฟาสีขาวข้างๆ ฉันถือชุดเดรสและกำลังจะใส่มันเมื่อได้ยินเสียงเธออีกครั้ง "หยุด" หัวใจฉันแทบจะกระเด็นออกจากอก "วางชุดเดรสลงบนโซฟาก่อน แล้วก็ยืนตรงๆ" ฉันทำตามที่เธอบอก ฉันยืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่มีอะไรปกปิด เธอสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตา วิธีที่เธอมองร่างกายเปลือยเปล่าของฉันทำให้ฉันรู้สึกแย่มาก เธอเลื่อนผมของฉันไปด้านหลังไหล่ ลูบไล้ด้วยนิ้วชี้เบาๆ บนหน้าอกของฉัน และสายตาของเธอก็หยุดที่หน้าอกของฉัน จากนั้นเธอก็ทำต่อไป สายตาของเธอค่อยๆ เลื่อนลงมาระหว่างขาของฉัน และเธอก็มองมันอยู่สักพัก "แยกขาออก อลิซ" เธอนั่งยองๆ และฉันก็หลับตาเมื่อเธอขยับเข้ามาใกล้เพื่อดูฉันชัดๆ ฉันได้แต่หวังว่าเธอจะไม่ใช่เลสเบี้ยนหรืออะไรแบบนั้น แต่สุดท้ายเธอก็ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้มพอใจ "โกนเรียบร้อย ผู้ชายชอบแบบนี้ ฉันมั่นใจว่าลูกชายของฉันก็จะชอบเหมือนกัน ผิวของเธอนุ่มและเรียบเนียน และเธอก็มีกล้ามเนื้อ แต่ไม่มากเกินไป เธอเหมาะกับกิเดียนของฉัน ใส่ชุดชั้นในก่อน แล้วก็ชุดเดรส อลิซ" ฉันมีหลายอย่างที่อยากจะพูด แต่ฉันกลืนมันกลับไป ฉันแค่อยากจะหนี และนั่นคือที่และเวลาที่ฉันสาบานกับตัวเองว่าฉันจะต้องสำเร็จสักวัน

อลิซเป็นนักสเก็ตน้ำแข็งวัยสิบแปดปีที่สวยงาม อาชีพของเธอกำลังจะถึงจุดสูงสุดเมื่อพ่อเลี้ยงที่โหดร้ายขายเธอให้กับครอบครัวที่ร่ำรวย ครอบครัวซัลลิแวน เพื่อเป็นภรรยาของลูกชายคนเล็กของพวกเขา อลิซคิดว่าต้องมีเหตุผลที่ผู้ชายหล่อๆ อยากแต่งงานกับผู้หญิงแปลกหน้า โดยเฉพาะถ้าครอบครัวนั้นเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรอาชญากรรมที่มีชื่อเสียง เธอจะหาทางละลายหัวใจเย็นชานั้นเพื่อให้เธอไปได้ไหม? หรือเธอจะสามารถหนีไปได้ก่อนที่จะสายเกินไป?
หมาป่าวิญญาณตัวสุดท้าย

หมาป่าวิญญาณตัวสุดท้าย

863 การดู · เสร็จสิ้น · Elena Norwood
"ระวัง! หมาป่าเจ็บ 10 ตัว และไลแคน 3 ตัวกำลังมา!" โซฟี เพื่อนสนิทของฉันและอัลฟ่าของเรา ตะโกนในหัวของฉัน

"ไลแคน?! เธอพูดว่าไลแคนจริงๆเหรอ?!"

"ใช่ เวรา! พวกมันกำลังมา! เตรียมคนของเธอให้พร้อม"

ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเราจะมีไลแคนในคืนนี้

ตอนเด็กๆ ฉันถูกบอกว่าไลแคนกับหมาป่าเป็นศัตรูคู่อาฆาต

มีข่าวลือว่าพวกไลแคนไม่สามารถแต่งงานกับหมาป่าได้เพื่อปกป้องสายเลือดบริสุทธิ์ของพวกเขา

ฉันยังคงตกใจ แต่ฉันไม่สามารถปล่อยให้จิตใจล่องลอยไปได้อีกแล้ว ฉันเป็นหมอ

หมาป่าที่บาดเจ็บหนักพุ่งเข้ามาในห้องฉุกเฉิน ถือหมาป่าที่หมดสติอยู่ ฉันรีบไปหาพวกเขา และพยาบาลที่ใส่ชุดเดรสและรองเท้าส้นสูงก็เข้ามาช่วย


เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ฉันหันไปสนใจไลแคนที่บาดเจ็บสาหัส และในชั่วขณะหนึ่ง มันเหมือนกับว่าฉันรู้สึกถึงการเต้นของหัวใจที่ช้าลงของเขาในอกของฉันเอง ฉันตรวจสอบสัญญาณชีพของเขา ขณะที่พยาบาลเชื่อมต่อเขากับเครื่องมือทั้งหมดอย่างไม่เต็มใจ เมื่อฉันวางมือบนหัวของเขาเพื่อยกเปลือกตาและตรวจสอบการตอบสนองของรูม่านตา ฉันรู้สึกเหมือนไฟฟ้าวิ่งผ่านปลายนิ้วของฉัน อะไรกันเนี่ย...?

โดยไม่ทันตั้งตัว เขาลืมตาขึ้นทำให้ฉันตกใจและทำให้หัวใจของเราทั้งคู่เต้นแรง เขามองมาที่ฉันอย่างตั้งใจ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าสายตานั้นจะเป็นของคนที่แทบจะไม่รอดชีวิต

เขากระซิบอะไรบางอย่างที่เบาเกินกว่าฉันจะได้ยิน ฉันเข้าไปใกล้ขึ้น และเมื่อเขากระซิบอีกครั้ง เขาก็หยุดหายใจและหัวของฉันหมุนไปหมด


เขาเพิ่งกระซิบว่า... คู่ชีวิต ใช่ไหม?
อัลฟ่ากับคู่รักเสือดำของเขา

อัลฟ่ากับคู่รักเสือดำของเขา

1.4k การดู · เสร็จสิ้น · roanna hinks
ดวงตาของเขาเปิดกว้าง มันดำสนิท หมาป่าของเขาออกมาพร้อมกับเขา มีความปรารถนาในดวงตานั้น เขามองตรงมาที่ฉัน

เขาจับเอวฉันและกดริมฝีปากลงบนปากฉันอย่างแรง

ลิ้นของเขาสอดเข้ามาในปากฉันโดยไม่มีปัญหาและกำลังทำให้ปากฉันรู้สึกดี เขาหันเราไปทางบางสิ่งบางอย่าง แต่ยังคงสอดลิ้นในปากฉัน

โธ่เอ้ย รู้สึกดีจริงๆ

ฉันต้องการเขาตั้งแต่เขากลับบ้าน

ฉันถูกกระแทกกับต้นไม้แรงๆ เขายกฉันขึ้นโดยเอว ฉันพันขารอบตัวเขา ฉันไม่ได้ใส่กางเกงในใต้ชุดนี้ ฉันต้องการให้เขาเย็ดฉันคืนนี้และฉันก็ได้ เขาปล่อยปากฉันและเริ่มจูบลงไปที่คอ ฉันรู้สึกได้ว่ามือหนึ่งของเขาไปที่หีของฉันและเขาใส่นิ้วเข้าไป ฉันเปียก เขาคำรามในตัวฉัน เขาไปที่ซิปของเขา เขาดึงกางเกงและกางเกงในลงจนถึงต้นขา และยังคงดูดและจูบคอฉัน ฉันรู้สึกได้ถึงควยแข็งของเขาใต้ตัวฉัน มันใหญ่และแข็งจริงๆ เขาดึงกลับและจัดควยของเขาให้ตรงกับหีเปียกของฉัน เขากระแทกตัวเองอย่างแรง

อิซซี่ ผู้เปลี่ยนร่างเป็นเสือดำ มีพลังที่หายากมากจนมันขยายตัวตามอารมณ์ของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอผ่านอะไรมามากมายในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา เธอถูกพ่อหมาป่าทิ้งและต้องรับมือกับการตายของแม่ จากนั้นป้าแคทก็รับเธอไปเลี้ยงและพวกเขาต้องย้ายที่อยู่บ่อยๆ หลังจากช่วงเวลาที่โศกเศร้า ตอนนี้แคทต้องการให้อิซซี่อยู่กับเธอในเมืองที่เธอจากไปเมื่อสิบปีก่อน เมื่อเธอมาถึง ทุกอย่างก็เปิดเผย ความลับและทุกอย่างจากอดีตถาโถมเข้ามาหาเธอในทันที และเธอต้องรับมือกับคู่แท้ของเธอ อัลฟ่าเบลค
ชะตากรรมสู่ราชาหมาป่า

ชะตากรรมสู่ราชาหมาป่า

498 การดู · เสร็จสิ้น · Hecate
"เธอเป็นของฉัน ปล่อยเธอไปซะ"
นั่นคือลูคัส
แคลร์ได้พาตัวเองเข้าไปในปัญหาใหญ่ เธอเป็นคู่ชีวิตมนุษย์ที่เขาไม่ต้องการ
ทำไมเขาถึงมาช่วยเธอ?
ดวงตาของเธอเบิกกว้างเมื่อเขาจูบเธออย่างรุนแรง
สำหรับลูคัส เขายังคงเกลียดชังมนุษย์ตัวเล็กๆ คนนี้ แต่เธอเป็นของเขา
ไม่มีใครอื่นที่ได้รับอนุญาตให้แตะต้องเธอได้นอกจากเขา
ไม่มีใครอื่นที่ได้รับอนุญาตให้ทำให้เธอทุกข์ทรมานได้นอกจากเขา


แคลร์ถูกพาตัวออกจากครอบครัวโดยราชาหมาป่าผู้โหดเหี้ยมเพื่อเป็นคู่ชีวิตที่ถูกลิขิตไว้ เขาเกลียดเธอเพราะเธอเป็นมนุษย์ ในขณะที่แคลร์เพียงต้องการอิสรภาพจากชายที่ใช้ร่างกายและทำลายจิตใจของเธอ
เมื่อเธอถูกลักพาตัวโดยฝูงหมาป่าที่โจมตี ราชาหมาป่าลูคัสก็โกรธจัดและตามล่าคู่ชีวิตของเขา
เธอเป็นของเขาทั้งหมด ไม่มีใครสามารถพาเธอไปจากเขาได้

"นี่คือที่ที่เธอควรอยู่ ถูกมัดไว้กับเตียงของฉัน เพราะฉันเป็นเจ้าของทุกอย่างของเธอ"