บท 436

จูหยวนพยักหน้าเล็กน้อย ไม่ได้ถามเขาว่าจะไปไหน เธอต้องการให้ความไว้วางใจเขาอย่างเต็มที่ ไม่อยากให้เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นคนป่วย ซึ่งจะทำร้ายความภาคภูมิใจของเขา

เจ้าหรานเดินออกจากที่พัก เขารู้สึกงุนงงมาก จนถึงตอนนี้ยังไม่กล้าเชื่อว่าตัวเองเป็นโรคจิตบุคลิกภาพซ้อน แต่นี่คือความจริง เพียงแต่แม่ของเขาไม่อ...