บท 474

"อย่ารับ" มือที่โอบเอวเธอกระชับแน่นขึ้นทันที พยายามห้ามปราม

"ไม่ ฉันต้องรับ" ชีเยียนหอบหายใจและดิ้นหลุดจากอ้อมแขนของเจ้าหราน โดยไม่สนใจว่าสีหน้าของเขาจะเปลี่ยนไป

ความมีสติที่เหลืออยู่บอกเธอว่า โทรศัพท์ดึกๆ แบบนี้ มันต้องเป็นเรื่องฉุกเฉินจากโรงเรียน หรือไม่ก็เป็นสายจากเจ้าเหอซ่ง

และจริงๆ เมื่อชีเยียน...