บท 528

เจิ้งเหยียนลืมตาขึ้นทันที ดึงเท้ากลับ แต่กลับเตะไปโดนจุดนั้นของเจ้าหรานพอดี ทำให้เจ้าหรานกุมจุดนั้นด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าบิดเบี้ยว

"โอ๊ย!"

"เสี่ยวหราน เป็นอะไรไป?" สีหน้าของเจิ้งเหยียนเปลี่ยนไปทันที รีบมองเจ้าหรานด้วยความเป็นห่วง

"ป้า ผมเจ็บตรงนี้มาก เมื่อกี้ป้าโดนพอดี เจ็บมากเลย"

ความจริงเจิ้งเหยีย...