บท 855

เมื่อจุดอ่อนไหวถูกโจมตี หวังเชี่ยนเชี่ยนสะดุ้งเฮือก ดิ้นรนอยู่สองสามครั้งแล้วก็หยุดต่อต้าน เอนตัวกลับไปพิงโซฟาอีกครั้ง ปล่อยให้เขาทำตามใจชอบ

เมื่อเห็นน้ำนมค่อยๆ ซึมออกมา เจ้าหรานรู้สึกว่ามันน่าเสียดาย จึงหัวเราะเบาๆ "เชี่ยนเชี่ยน น้ำทิพย์ดีๆ แบบนี้เสียดายจะตาย ให้ผมดื่มดีไหม"

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ห...