บท 1093

ผมจ้องตาเผิงเผิงอย่างพินิจพิเคราะห์ แวบหนึ่งผมเห็นประกายริษยาและอิจฉาวูบผ่านแววตาของเขา

ผมส่ายหน้าปฏิเสธความคิดนั้น แต่ถึงจะมองหลายครั้ง ก็คงเป็นเพราะผมคิดมากจนตาลายไปเอง สองวันมานี้ผมเครียดจัด แววตาของเผิงเผิงดูคลุมเครือ ผมเองก็ไม่อาจมั่นใจได้

หลังจากภรรยาผมกับเผิงเผิงคุยกันพักใหญ่ เธอก็ให้เผิงเผ...