บท 224

ดวงตางามเป็นประกายด้วยม่านน้ำพร่าเลือน ท่าทางเขินอายน่าหลงใหลนั้น ช่างทำให้ใจสั่นไหวอย่างห้ามไม่อยู่!

แต่เหยียนซินยังคงพยายามต้านทานด้วยความอดทนสุดท้ายที่เหลืออยู่ ลำคอเธอขยับเล็กน้อย เสียงหอบหายใจแผ่วเบาดังขึ้นพร้อมคำบ่น

"นาย... อย่าขยับนะ มันถูกจุดนั้นของฉันแล้ว~"

เมื่อเอ่ยคำเหล่านี้ออกมา เหยีย...