บท 128

สายตาของคนคนนี้ช่างน่ากลัวเหลือเกิน เป็นแววตาที่เกลียดชังคนอื่นถึงกระดูก!

ฉันรีบทบทวนความจำ ไอ้เราไม่เคยไปล่วงเกินคนๆ นี้สักหน่อย เขาเกลียดฉันขนาดนี้ทำไมกัน?

ฉันกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก หัวใจเต้นระรัวขณะถอยหลังไป

คนคนนั้นเดินเร็วขึ้นเรื่อยๆ เป้าหมายของเขาชัดเจนมาก คือมุ่งตรงมาที่ฉัน สิบเมตร แปดเมต...