บท 146

ผมเหลียวหลังมอง ฮั่นปิงวิ่งเข้าไปในครัว ใจกระตุกวูบ เธอไปทำอะไรในครัว?

ภาพนี้ช่างคุ้นเหลือเกิน

คราวที่แล้ว ฮั่นปิงก็คว้ามีดครัวไล่ตามผม

คราวนี้ เธอต้องไปคว้ามีดอีกแน่ๆ

คิดได้แค่นั้น กูเกือบฉี่ราด ไม่สนเสียงตะโกนของฮั่นปิงข้างหลัง กูวิ่งสุดตีนออกจากบ้าน

โชคดีที่ไม่ได้ให้หลิวฉงกลับไป ผมวิ่งลงไปชั...