บท 186

ผมเหลียวหน้าไปมอง แล้วก็ต้องอึ้งไปทันที

"เธอมาทำไมที่นี่?"

"อ้าว บังเอิญจังเลยนะ"

หยวนลี่ลี่เห็นผมแล้วก็อึ้งไปชั่วขณะ ก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความดีใจ

ผมชำเลืองมองยกทรงในมือเธอแวบหนึ่ง พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า "จริงด้วย บังเอิญจริงๆ"

"นั่นเพื่อนฉัน"

หยวนลี่ลี่ไม่มีทีท่าว่าจะยื่นยกทรงให้ผม กลับเอาใส่กระเ...