บท 2

สุดท้าย ฉันมีใจคิดชั่วแต่ไม่กล้าทำ จึงล้มเลิกความคิดนั้นไป

เมื่อออกจากบาร์ ฉันรีบหยุดยืน ท่าทางแบบนี้เหนื่อยมาก ร่างของเธอเลื่อนลงมาเรื่อยๆ

ฉันมองซ้ายมองขวา พบว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้จึงถอนหายใจโล่งอก ถ้าคนอื่นเห็นเข้า คงฟ้องว่าฉันลวนลามแน่ แล้วประวัติของฉันก็จะมีรอยด่างพร้อย

เธอเมาหย้ำเป แต่สิ่งที่ทำให้ฉันตกใจคือ เธอไม่หยุดดิ้นทั้งๆ ที่ฉันกำลังพยุงเธออยู่ ปากก็พูดอะไรไม่รู้วุ่นวายไปหมด

ท่านี้มันเจ็บไข่จริงๆ!

ตอนนี้ฉันอยากจะโยนเธอทิ้งไว้ข้างทาง ใครก็ตามที่เห็นสภาพนี้ ปฏิกิริยาแรกคงคิดว่าฉันกำลังจะลวนลามเธอ

แม้ว่าฉันจะอยู่ใกล้เธอมาก แต่ฉันก็ฟังไม่ออกว่าเธอพูดอะไร

ตอนนั้น เสียงที่ได้ยินทำให้ฉันเกิดความคิดชั่วร้ายขึ้นมา

ฉันสูดหายใจลึกๆ พลางเตือนตัวเองซ้ำๆ: หลินหยาง เธอเมาไม่ได้สติแล้ว เจ้าอย่าได้ฉวยโอกาสเด็ดขาด

ฉันกดข่มความคิดชั่วร้าย เดินต่อไปยังลานจอดรถ

ผู้หญิงคนนี้ไม่ยอมอยู่นิ่งเลย ดิ้นไม่หยุด ทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดใจ

แล้วริมฝีปากอมชมพูของเธอก็พร่ำพูดไม่หยุด พูดก็พูดไปเถอะ แต่พูดให้ชัดๆ หน่อยสิ มีแต่เสียงอืมๆ อยู่นั่น

ฉันไม่ใช่คนอ่านใจหรือเข้าใจภาษาปากได้นี่นา

ไม่นานนัก เราก็มาถึงที่จอดรถของเธอ

มือหนึ่งของฉันประคองเอวบางของเธอไว้ อีกมือล้วงกระเป๋ากางเกงเพื่อหยิบกุญแจรถ แล้วกดปุ่ม

ปี๊บๆ!

รถส่งเสียงสองครั้ง

ฉันเปิดประตูด้านหลัง ค่อยๆ ยัดเธอเข้าไปในรถ แล้ววางเธอนอนราบบนเบาะหลัง แต่เธอยังคงกอดคอฉันแน่น

จำใจ ฉันต้องใช้มือข้างหนึ่งยันเบาะเพื่อพยุงตัว อีกมือพยายามแกะมือเธอออก

ขณะที่ฉันเอื้อมมือไปด้านหลังคอ พอเพิ่งแตะมือเธอ เธอก็ปล่อยฉันทันที

แล้วมือซ้ายของเธอก็คว้าคอเสื้อฉันแล้วกระชากแรงๆ

ฉันใช้มือข้างเดียวพยุงตัวอยู่แล้ว พอโดนเธอกระชาก ฉันเซลงไปนิดหนึ่ง มือขวาของเธอตบเข้าที่หน้าฉันเต็มๆ

ฉันงงไปชั่วขณะ พลางหายใจถี่ขึ้น นี่เธอตบฉันทำไม จะฆ่าฉันหรือไง

หลังจากคิดอย่างหนัก ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ควรโดนตบฟรีๆ

ฉันควรจะเรียกร้องอะไรสักอย่าง เพื่อชดเชยความอับอายของฉัน

แต่ในตอนนั้น เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น

หานปิงลืมตาขึ้นมาทันที สายตาเราประสานกัน มองดวงตาที่มีแววเมาของเธอ ฉันรู้สึกใจเต้นแรง

บ้าเอ๊ย!

อุตส่าห์ตัดสินใจจะลองลิ้มรสผู้หญิงสักที แต่ดันไม่ได้อะไรแถมยังถูกจับได้อีก

วินาทีต่อมา ฉันกำลังจะอธิบาย แต่เห็นแก้มเธอป่องขึ้นมา

แย่แล้ว!

ปฏิกิริยาแบบนี้ฉันคุ้นเคยดี นี่เธอกำลังจะอ้วก

ฉันรีบลุกขึ้น ขณะเดียวกันเธอก็ผุดลุกขึ้นนั่งทันที

เฮ้ย!

ฉันช้าไปก้าวหนึ่ง

ก่อนที่ฉันจะไต่ออกมาได้ เธอก็อ้วกพรวดออกมา ใส่ตัวฉันเต็มๆ ฉันรีบถอดเสื้อนอกออกแล้วโยนไปข้างๆ

พอหันกลับไป ฉันเห็นเธอเกาะประตูรถอ้วกไม่หยุด ฉันเดินไปข้างๆ เธอ มือหนึ่งบีบจมูกปิดปาก อีกมือตบหลังเธอเบาๆ หวังว่าเธอจะรู้สึกดีขึ้น

เธออ้วกอยู่พักใหญ่ ฉันหยิบน้ำขวดหนึ่งในรถให้เธอบ้วนปาก แล้วให้เธอนอนกลับเข้าไปในรถ จากนั้นฉันก็นั่งลงที่เบาะคนขับ

แต่แล้ว เรื่องน่าอึดอัดก็เกิดขึ้น

ฉันกำลังจะสตาร์ทรถ ก็ได้ยินเสียงจากด้านหลัง พอหันไปดู เธอกำลังตีไปรอบๆ

"เฮ้ย ใจเย็นๆ หน่อย ยังไม่ถึงบ้านเลย"

ฉันพูดยังไม่ทันจบ ผู้หญิงคนนี้ก็เริ่มกล้ามากขึ้น ไม่สนใจว่ารอบๆ มีคนหรือไม่ สนใจแต่ความสุขของตัวเอง ฉันได้แต่กัดฟันแน่น

บทที่หนึ่ง