บท 327

"คุณหนูลิน ได้โปรดปล่อยบ่าวไปเถิดเจ้าค่ะ"

ชิวซือเย่กำมือน้อยๆ วางไว้ใต้คาง มองฉันด้วยสายตาอ้อนวอนน่าสงสาร

แม้ฉันจะรู้ว่าเธอแค่แกล้งทำ แต่ก็ยังรู้สึกตื่นเต้น รีบโอบเอวบางของเธอเข้ามา อุ้มเธอขึ้นแล้วเดินไปที่โซฟา

เธอดิ้นไปมาทั้งแขนและขา ทำท่าเหมือนกำลังพยายามหนี

"รอให้พี่สนุกเสร็จก่อน แล้วจะปล่อยเจ้าไ...