บท 331

ผมถึงกับเหงื่อตกทันที ไอ้หมอนี่มันช่างไร้ไส้ไร้พุงจริงๆ

แม้ว่าพี่จะแพ้เสียงร้องไห้อย่างหนัก แต่ก็จำกัดเฉพาะสาวสวยเท่านั้น ส่วนพวกผู้ชายน่ะ ไสหัวไปให้พ้น

ผมมองจื้อฮุยด้วยสายตาดูแคลน "ถามอีกครั้ง พวกแกจับเด็กหนุ่มอายุสิบเจ็ดมาหรือเปล่า"

เขาอยากจะส่ายหัว แต่ผมเหยียบเขาไว้แน่น จนขยับไม่ได้

"ขอร้องละ ...