บท 336

อาหลางและพวกถือไม้เบสบอลยืนอยู่ในสนาม ส่งเสียงตวาดเย็นชาเป็นระยะ

ส่วนฝั่งตรงข้าม นอกจากคนที่นอนร้องครวญครางอยู่บนพื้น คนที่เหลือต่างยกมือกุมศีรษะนั่งยองๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ไม่นาน ผมก็เดินมาหยุดตรงหน้าพวกมัน

"เมื่อกี้ตกลงกันแล้วว่าจะปล่อยคน ทำไมถึงได้ตีกันขึ้นมาเฉยๆ"

ไอ้ตาเดียวพูดเสียง...