บท 35

ผมมองดูหวังหลงที่ล้มฟุบอยู่บนพื้น มือสั่นจนก้อนอิฐหล่นลงพื้น

ในขณะนั้น ผมรู้สึกกลัวมาก สัญชาตญาณทำให้ผมมองไปรอบๆ

จากนั้น ผมเปิดท้ายรถ ใช้สองมือยกร่างท่อนบนของหวังหลงขึ้น ยัดเขาเข้าไปในท้ายรถครึ่งตัว

สุดท้าย ผมจับขาทั้งสองข้างของเขาโยนเข้าไป งอขาเขาให้พอดี แล้วปิดฝาท้ายรถอย่างแรง

ผมรีบขึ้นรถ สตาร...