บท 351

คิดถึงตรงนี้ ผมรีบออกไปจัดการเรื่องนี้ทันที หลิวฉงคงรับมือคนข้างนอกไม่ไหว

ผมดึงมือออกมาแล้วกอดฮั่นปิงไว้ในอ้อมแขน จูบที่หน้าผากเธอเบาๆ "ที่รัก โศกนาฏกรรมเกิดขึ้นแล้ว อย่าเสียใจมากนัก เราต้องช่วยเหลือพวกเขาให้เต็มความสามารถ"

เธอออกจากอ้อมกอดผม สูดลมหายใจลึกๆ มองผมอย่างจริงจังแล้วพยักหน้าแรงๆ

ผมหัน...