บท 371

ฉันตกอยู่ในสภาพงงงันทันที

จากนั้น หัวใจฉันพุ่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ฝ่ามือชา เหงื่อเย็นซึมที่หน้าผาก กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก แล้วถามเสียงอ่อย "คือว่า... พี่ครับ ผมแค่เดินผ่านมาซื้อน้ำปลา พี่หาผิดคนหรือเปล่า?"

พ่อเอ๊ย! อะไรของมันวะ เข้าโรงงานก็อันตราย ไม่เข้าก็โดนอีก!

ฟ้าดินต้องกำลังเล่นงานฉันอีกแล้ว...