บท 391

พอเราลงมือก็ต้องเปรี้ยงปร้างดุจฟ้าผ่า ไม่พูดพร่ำทำเพลง ฉันซัดหมัดเข้าใส่หน้าอวบของไอ้เตี้ยนั่นทันที ตอนที่ชกไปฉันยังคิดเลยว่า คนตัวสูงอย่างเรามันได้เปรียบชัดๆ ต่อยมันเหมือนต่อยเด็กๆ รู้สึกง่ายจนไร้ความท้าทาย

วินาทีถัดมา

ตอนที่หมัดของฉันกำลังจะฟาดเข้าที่หน้ามัน ไอ้เตี้ยกลับหลบได้อย่างรวดเร็ว แล้วฉั...