บท 408

เสียงเย็นชาของเฟิงเหยาดังมาจากโทรศัพท์ "พูดมา"

"เหยาเหยา ฉันขอรับสายสำคัญก่อนนะ"

"ใครกันที่สำคัญกว่าฉัน"

ผมมองซ้ายมองขวา แล้วกระซิบเบาๆ "งูพิษ"

ปลายสายเงียบไปสองสามวินาที

จากนั้น เธอพูดอย่างหงุดหงิด "โทรกลับมาหาฉันหลังคุยเสร็จ ไม่เจอกันไม่กี่วัน หางคุณชักจะกระดิกสูงเกินไปแล้วนะ กล้าดียังพูดกับแ...