บท 463

หลังจากนั้น เสียงร้องโหยหวนของคนแซ่หยวนก็ดังไม่หยุด

เพียงแค่สิบกว่าวินาที ก็ได้ยินเสียงเสี่ยวลิ่วพูดว่า "ดิ้นไม่เป็นท่า สาดน้ำใส่ให้มันฟื้น"

ผมหันไปมองรองประธานหยวน

แปะ!

น้ำเย็นทั้งกะละมังถูกสาดใส่หัวเขา

เขาฟื้นขึ้นมา ปากพึมพำไม่หยุดเกี่ยวกับปีศาจ นิ้วมือทั้งสิบมีเลือดหยดลงมา เล็บเปื้อนเลือดเละ...