บท 692

"พี่ใหญ่ ท่านเหนื่อยกว่าพวกเรานะ รอยคล้ำใต้ตาก็ยังเข้มกว่าพวกเราอีก" หวังหลงพูดพร้อมรอยยิ้ม

ทุกคนหัวเราะขึ้นมาเมื่อได้ยินเช่นนั้น

"พี่น้องทั้งหลาย วันนี้ที่พวกเรานั่งอยู่ในเมิ่งตู้นี่ได้ เป็นผลจากความพยายามร่วมกันของพวกเรา สักวันหนึ่ง ทั้งเมืองท่าจะเป็นของพวกเรา วันนั้นคงไม่ไกลเกินรอ"

ผมพูดถึงตรงนี้...