บท 71

ช่างเป็นไอ้พวกอาศัยอำนาจคนอื่นเสียจริง

ผมไม่กะพริบตาแม้แต่น้อย ไม่มีทีท่าหลบหลีก เพราะผมมั่นใจว่าหลิวฉงต้องช่วยผมแน่

แต่ในใจกลับตื่นเต้นจนแทบบ้า ภาวนาให้หลิวฉงอย่าได้ทิ้งผม

ไม่อย่างนั้น ผมคงขายหน้าย่อยยับ

ชุดน้ำชาพุ่งมาตรงหน้าผมในพริบตา ตอนที่ร่างกายผมกำลังจะหลบโดยสัญชาตญาณ มือข้างหนึ่งก็ยื่นมาต...