บท 1394

"มองอะไร? ยังลืมเจ้าของบาร์ไม่ได้เหรอ?"

เพิ่งออกจากลานกว้าง เจียงซือเหยาก็เบ้ปากถาม

หยางตง้ละสายตาจากบาร์หลิงเกอฉางที่อยู่ไกลๆ แล้วส่ายหน้า "ไม่มีอะไรหรอก แค่รู้สึกว่ามีคนกำลังมองฉันอยู่จากทางนั้น"

"เชอะ หลงตัวเองชัดๆ"

เจียงซือเหยาพึมพำ หลังดื่มเหล้าเข้าไป เธอดูเหมือนจะพูดมากขึ้น

"พอเถอะ ดึกแล้...