บท 1760

ฤดูหนาวในเมืองเยียนจิง เมื่อความหนาวเย็นมาเยือน มันช่างไร้ซึ่งความปรานี

เหงื่อที่เพิ่งไหลออกมาจากศีรษะถูกลมเย็นพัดจนแห้งหาย เจี้ยซิน มองมู่หรงเยี่ยนที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาที่มุมตากระตุกเล็กน้อย สีหน้าไม่สู้ดีนัก

มู่หรงเยี่ยนมีวรยุทธ์ร้ายกาจ แต่ที่สำคัญที่สุดคือถุงมือคู่นั้นของนางร้ายกาจเหลือเกิน...