บท 231

แปลนิยายจีน

วังเฉิงอี้ที่วิ่งพรวดเข้ามาในห้องสอบสวนมองไปที่ไป๋เม่ย สายตาถามว่า: แล้วจะทำยังไงดีล่ะ?

ไป๋เม่ยรีบก้าวเข้าไปหา ยื่นมือคว้าตัวหลินอิ้งปิงพลางปลอบ: "อิ้งปิง ใจเย็นๆ ก่อนนะ"

"พี่เม่ย ปล่อยฉันเถอะ ให้ฉันตบมันให้ตาย!"

หลินอิ้งปิงสะบัดมือไป๋เม่ยออก แล้วทุบตีต่อไป

การถูกคนขึ้นคร่อมตบต่อ...