บท 271

เมื่อพูดถึงหยางตง หยางชุนฮวาสีหน้าดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด "อืม ยี่สิบห้าปีแล้ว ในที่สุดเราก็พบเขาแล้ว"

หยางจ้านมีประกายความรู้สึกซับซ้อนวูบผ่านในดวงตาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแสดงสีหน้าตื่นเต้นยินดี "อ๊ะ! ดีจังเลยครับ! พ่อแม่ รีบบอกผมสิครับว่าพี่ชายอยู่ที่ไหน? เมื่อไหร่จะกลับบ้านได้? พ่อกับแม่ไม่รู้หรอกนะว...