บท 321

ไทยลิต: บทแปลวรรณกรรมจีน

เมื่อเห็นความระแวดระวังในดวงตาของอาฝู หยางตง้ขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบๆ ว่า "ข้าไม่รู้ว่านี่คือบ้านของเจ้า ข้าแค่นั่งพักเหนื่อยสักครู่ แล้วจะไปจากที่นี่เร็วๆ นี้"

ในสถานที่ประหลาดเช่นนี้ หยางตง้ไม่มีอารมณ์จะมาเถียงกับอาฝู พูดจบก็หมุนตัวเดินจากไป

เขาเพิ่งเดิน...