บท 41

หยิบกุญแจรถจากกระเป๋า หยางตงโยนขึ้นลงในฝ่ามือ เขาไม่มีผู้บังคับบัญชาที่ต้องไปส่ง

หลินอิ่งปิงก็ไม่จำเป็นต้องให้เขาขับรถให้ เมื่อเป็นเช่นนี้ รถประจำตำแหน่งของบริษัทคันนี้ก็กลายเป็นรถส่วนตัวของเขาไปโดยปริยาย

เขาผิวปากเบาๆ เดินลงบันไดหน้าล็อบบี้ มองดวงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้าทางทิศตะวันตก อารมณ์ดีอย่า...