บท 415

หลินอิ่งปิงกับหยางตงเดินเคียงข้างกันริมอ่างเก็บน้ำ พลางจิบเหล้าไปด้วย

ทั้งคู่ไม่ได้พูดอะไรอีก ความเศร้าโศกในใจของหยางตงดูเหมือนจะส่งผลถึงหลินอิ่งปิง ทำให้เธออยากอยู่เคียงข้างเขาเท่านั้น

จนกระทั่งตะวันลับขอบฟ้า เงาของทั้งสองทอดยาวเป็นเส้นคู่ริมทะเลสาบ หยางตงจึงเอ่ยขึ้น "ฟ้ามืดแล้ว เธอ..."

หลินอิ่ง...