บท 593

"นั่นเจ้านั่นแหละ... ที่ฆ่าลูกข้า..."

หยางตง้งพึมพำ ก่อนจะก้าวเท้าที่แข็งทื่อออกไปข้างหน้า

ย่างก้าวของเขาช้ามาก ราวกับมีโซ่ตรวนหนักพันชั่งล่ามอยู่ แต่ทุกก้าวกลับมั่นคง ค่อยๆ เคลื่อนตรงไปยังฆาตกร

ความจริงแล้ว หากฆาตกรไม่ได้ตกตะลึงกับสภาพของเขา ก็น่าจะหันหลังหนีไปได้ ถึงจะถูกตำรวจที่กำลังตามมาช้า...