บท 632

เสียงแตก!

กาแฟร้อนตกกระแทกพื้น กลิ่นหอมเข้มกระจายไปทั่ว

นิ้วเท้าเรียวบางของยิบะยะมะ นะนะอิ ถูกปกคลุมด้วยสีกาแฟที่ยังระอุร้อน แต่เธอกลับไม่รู้สึกเจ็บปวดแม้แต่น้อย

เธอจ้องมองโจว อี้อัน ด้วยสายตาเหม่อลอย ดวงตาคู่งามราวกับสูญเสียประกายทั้งหมด ผ่านไปเต็มสามนาทีกว่าเธอจะย่อยข่าวร้ายนั้นได้ จากนั้นควา...