บท 93

"อ๊ะ! ไปให้พ้น!"

หยางตงสะดุ้งตื่นด้วยเหงื่อเย็นโซมกาย ความรู้สึกขนลุกขนพองแล่นปราดไปทั่วร่าง ทำให้เขาผุดลุกขึ้นจากห้วงนิทรา

พร้อมกับการตื่นของเขา ฉู่หมิงฮุยก็หายวับไป เหลือเพียงแสงไฟสว่างจ้าบนเพดานที่ทอดเข้าสู่สายตา

ตึ้ก! ตึ้ก! ตึ้ก!

หัวใจของเขาเต้นรัวแรง

หยางตงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามเบิกตาก...