บท 12

ไพร์ทองดูถูกฉันอยู่แล้ว ตอนนี้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เธอคงไม่ปล่อยฉันไปง่ายๆ แถมเธอยังเป็นครูประจำชั้นฉันอีกด้วย...

ป้าไพรไม่สนใจคำขอความช่วยเหลือของฉันเลยสักนิด ดวงตาเล็กเย้ายวนของเธอยังจงใจกวาดมองผ่านน้องชายที่ตั้งตระหง่านของฉัน แล้วเม้มริมฝีปากอย่างยั่วยวน

แต่ไม่ยอมสบตาฉันเลย

ใจฉันหล่นวูบ

"ได้ม...