บท 342

"เชอะ" หยางหยิ่งเหลือบตามองฉัน "ไปเอาน้ำมา ล้างเท้าให้ฉัน แล้วก็เปลี่ยนยาให้ฉัน แล้วแกก็ไปได้แล้ว"

อารมณ์เธอไม่ดีเลย ถึงฉันจะคิดจนหัวแทบแตกเพื่อทำให้เธอร่าเริง แต่ก็ไม่สำเร็จ ไม่เห็นเธอยิ้มสักครั้ง แม้แต่จะผ่อนคลายก็ยังไม่มี

"โอ้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ เธอจะทำหน้าบึ้งแบบนั้นไปทำไม ฉันกลัวนะ"

"กลัวตายเล...