บท 661

"ฉันพูดออกไปมากมายขนาดนี้แล้ว ฉันขู่เธอขนาดนี้แล้ว เธอยังไม่ยอมตื่นขึ้นมาอีกหรือ ทำไมเธอถึงใจร้ายนัก"

ฉันอยู่คนเดียวในห้อง กอดศีรษะเล็กๆ ของเธอไว้ พร่ำพูดเพ้อเจ้อไปครึ่งค่อนวัน แต่เธอไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เลย พูดไปพูดมา ในที่สุดฉันก็เงียบลง ถอดรองเท้า แล้วนอนลงข้างเธอ ค่อยๆ โอบเธอเข้ามาในอ้อมกอด ฟังเสี...