บท 670

ลำคอขาวเรียวยาวนั้น เนินเขาที่ตั้งตระหง่านนั้น หน้าท้องแบนราบนั้น ช่วงระหว่างขาที่ยิ่งลงไปยิ่งลึกลับนั้น พงไพรสีดำชุ่มฉ่ำนั้น และกลีบดอกไม้สีชมพูอมแดงนั้น

ฉันมองไม่อยากละสายตาไปไหน

"แม่นางน้อยจอมยั่ว แต่เช้าตรู่ก็ยั่วฉันแล้ว อยากให้ฉันตายคาอกเธอหรือไง"

ฉันเดินเข้าไปแนบชิดด้านหลังเธอ สองมือโอบรอบเอวเ...