บท 437

:

"หวังตี้ ไม่เป็นไรนะ?" หยางเย่าจื่อซึ่งดูองอาจกว่า ใช้ดาบที่เขาหมุนวนอย่างคล่องแคล่วขับไล่คนที่ล้อมพวกเขาอยู่ให้ถอยไป

"ไม่เป็นไร" หวังตี้ลูบศีรษะที่เจ็บพลางตอบเบาๆ เขารู้สึกว่าวันนี้ตัวเองอ่อนแอมาก เทียบกับเมื่อวานแล้วไม่ใช่ระดับเดียวกันเลย หวังตี้แอบด่าพี่หลงในใจ ไอ้หมาตัวนั้นไม่ใช่เหรอที่บอกว่...