บท 764

ไทยลิต-โปร: การแปลวรรณกรรมจีน-ไทย

"แกล้อพี่สะใภ้สินะ หึ! มีของอร่อยตั้งเยอะแยะไม่ชวนพี่สะใภ้ไปชิมบ้าง เกลียดเลย" หลินเซียงเอ่ยเสียงออดอ้อน พร้อมบิดตัวไม่ยอมให้หวังตี๋เข้ามานั่งชิด

"พี่สะใภ้ อาหารมันจะอร่อยอะไรนักหนา เงินต่างหากที่สำคัญที่สุด มีเงินแล้วเราอยากกินอะไรก็ได้กินหมด" หวังตี๋พูดพลางล้ว...