บท 102

เม่อจื่อหยูวิ่งมาข้างกายฉัน คว้ามือฉันไว้อย่างร้อนรน ดูตื่นตระหนกสุดๆ

ดูเหมือนเฉียนจงจะลงมือจริงๆ

แต่เรื่องแค่นี้จะเป็นอะไรไป แค่ยกมือขึ้นฉันก็กดมันได้อยู่หมัด

ฉันจ้องเม่อจื่อหยูอย่างขุ่นเคือง พูดอย่างไม่พอใจ "จื่อหยู เธอจะตื่นตูมไปทำไม คนไม่รู้เรื่องคงคิดว่าโลกกำลังจะแตกแล้วล่ะมั้ง"

"พี่เขย นี่...