บท 334

ตีหนึ่งของเช้าวันใหม่ ผมกลับมาถึงโรงแรมแกตลิน

ตอนนั้นผมยังตกใจไม่หาย นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ ผมรู้สึกงงๆ

ที่คิดว่าเป็นปลาตัวเล็กๆ กุ้งตัวน้อยๆ กลับกลายเป็นตัวร้ายเต็มตัว อีกนิดเดียวเท่านั้น ผมก็จะกลายเป็นศพแล้ว

ผมจุดบุหรี่หนึ่งมวน ยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ มองลงไปเห็นเมืองม็อกซ์อันสวยงาม

ไม่คิ...