บท 387

ที่เรียกว่าขนแกะย่อมอยู่บนตัวแกะ อาจารย์เยี่ยนจิงไม่เชื่อว่าในคณะแพทย์แผนจีนที่มีคนมากมายจะไม่มีสักคนที่เก่งภาษาอังกฤษ เมื่อถึงเวลาเขาก็แค่พูดมั่วๆ สองสามประโยค แล้วอ้างว่าต้องการฝึกทักษะการสื่อสารของนักศึกษาก็คงพอรับมือได้

"ไม่ต้องมองไกลตัว มีอยู่ตรงหน้านี่แล้ว" ตู้เค่อเอ๋อร์ยิ้มหวานพลางอาสาตัวเอง...