บท 134

ลู่หนิงหันขวับไปมอง

ความมืดมิดทำให้มองอะไรไม่เห็น แต่เขากลับได้ยินเสียงหายใจอันคุ้นเคยของคาจูชา

เหมือนเสียงพูดที่แตกต่างกันในแต่ละคน เสียงหายใจของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน อย่างเช่นผู้หญิงคนนั้น ซุ่ยอันอิง เวลาหายใจยังแฝงความเย่อหยิ่ง ราวกับมีจมูกฮิปโปที่ดูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดทั้งหมด

ส่วนเสียงหายใ...