บท 115

ฮึ ดูท่าจะเป็นครอบครัวเดียวกันจริงๆ...

หลี่ยุนเสียวมองสถานการณ์รอบตัวด้วยสายตาเย็นชา มือขวาเคาะโต๊ะเบาๆ โดยไม่เอ่ยวาจาใด

ทว่า พร้อมกับเสียงเคาะนิ้วของหลี่ยุนเสียว แสงสีขาวสายหนึ่งวาบผ่านร่างของเขาในชั่วพริบตา ตามมาด้วยแรงกดดันที่มองไม่เห็นพุ่งเข้าสู่จิตใจของทุกคนในห้อง พวกเขารู้สึกราวกับมีหินก้อนม...