บท 147

ลี่หยุนเซียวซ่อนตัวอยู่ในเงามืดข้างหนึ่งของหน้าผา มองดูสิ่งที่เกิดขึ้นภายในถ้ำอย่างละเอียด ยิ่งรู้มากเท่าไร จิตใจของเขายิ่งรู้สึกประหลาดมากขึ้นเท่านั้น เพราะว่าคนที่ร้องครวญครางอยู่ในตู้กระจกในถ้ำนั้นไม่ใช่คนธรรมดา พูดให้ถูกต้องคือ พวกเขาเป็นผู้ป่วยสภาพพืช เป็นผลจากการที่ไม่สามารถทนต่อฤทธิ์ของยาได...