บท 199

"หยดๆๆ..."

บนใบหน้าอันหล่อเหลาของซือถู่เย่า รอยแผลขนาดหนึ่งเซนติเมตรปรากฏชัดเจน หยดเลือดสีแดงสดไหลจากแผลบนใบหน้า ผ่านแก้มที่เต็มไปด้วยเหงื่อ ลงมาถึงคาง ค่อยๆ หยดลงบนพื้น ย้อมกระเบื้องหินอ่อนสีขาวให้กลายเป็นสีแดงฉาน

เมื่อเห็นภาพที่ไม่น่าเป็นไปได้ตรงหน้า ดวงตาของซือถู่เย่าเบิกกว้าง จากนั้นสีหน้าขอ...