บท 200

"โอ้!"

ในห้องทำงาน หลี่ยุนเซียวถอนหายใจอย่างอ่อนใจ คนที่ปรากฏตัวอยู่หน้าประตูห้องทำงานนั้นช่างเป็นชายผู้น่าสงสาร

แม้หลี่ยุนเซียวจะไม่รู้ว่าสิ่งที่ซื่อถูยิ่วพูดนั้นจริงหรือเท็จ แต่เขามีความเชี่ยวชาญในการอ่านความรู้สึกของคน จึงสังเกตเห็นความเศร้าที่ซ่อนอยู่ในดวงตาของซื่อถูยิ่ว

ซื่อถูยิ่วเป็นคนที่...