บท 296

ที่หน้าประตูห้องพัก...

รอยยิ้มโล่งใจปรากฏบนใบหน้าของซูเฉียนเฉียน เธอค้นพบเป็นครั้งแรกว่าการที่พาเด็กเกเรคนหนึ่งกลับบ้านไม่ได้นำความเดือดร้อนมาให้ตัวเอง แต่กลับกลายเป็นการปกป้องเธอเสียอีก

เธอนึกภาพออกเลยว่า หากคืนนี้ไม่มีหลี่ยุนเซียวอยู่ด้วย ชะตากรรมของเธอคงไม่ดีไปกว่าตัวเอกหญิงในนิยายฆาตกรรมแน่น...