บท 309

ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ลุงหน้าแผลเป็นจึงหันมามองหลี่ยุนเซียวด้วยสีหน้าเก้อกระดาก "เอ่อ... คุณชายครับ กระดองเต่านี่แม้จะเป็นของดี แต่มีมูลค่าแค่ห้าแสนกว่าเท่านั้น คราวนี้ผมขอขายให้คุณห้าแสนห้าหมื่นก็พอครับ"

"ตกลง" หลี่ยุนเซียวพยักหน้า พยายามกลั้นความรู้สึกดีใจในใจไว้ แล้วพูดกับลุงหน้าแผลเป็น "ลุงส่งเลขบ...