บท 328

ในคฤหาสน์หลังหนึ่ง

"คิกๆ รอฉันหน่อยสิ..."

นางระบำเงามายาหัวเราะเสียงหวานใสขณะมองตามร่างของมือสังหารรัตติกาลที่เดินห่างออกไป เธอก้าวย่างอย่างแช่มช้อย ร่างกายพลิ้วไหวดั่งสายลม ก่อนจะทะยานตัวอย่างรวดเร็วตามทิศทางที่มือสังหารรัตติกาลมุ่งไป

เช่นเดียวกับมือสังหารรัตติกาลที่พลังเพิ่มขึ้นมหาศาล หลังจาก...